بسم رب المهدی

دلنوشته های یه منتظر

بسم رب المهدی

دلنوشته های یه منتظر

عهد دل

شب تاج گذاری آقا پای منبر اولادش بود که کلام جانگدازی گفت :

"گاهی دور هم جمع می شویم و برناوه ریزی می کنیم منتظر تربیت مکنیم زحمت نکش عزیز تو خودت منتظر واقعی باش در رفتات در گفتارت آنگاه منتظر تربیت می شود"

مولاجان در شب تاج گذاریت از خودت مدد می طلبم تا یاریم کنی تا منتظرت با شم

سالروز امامت مولا

سلام آقاجان

امروز آغاز امامت توست و ما در اول حرف عشق جا مانده و دل در گرو راه داریم

امروز را به جشن نشستیم به امید انکه سرآغاز و بهانه ایی شود برای معرفت افزایمان

آقا مدد

سلام آقا

دوباره من آن عهد شکنم که صدبار توبه و عهد شکستم و باز آمده ام تا دخیل عطوفتت شوم مولا

گویند آخر ازمان است و من در جاهلیت خود مانده در قرون اولیه خلقتم

ادرکنی مولاجان

آمدی!!؟

دیروز جمعه ایی دیگر آمدو رفت

آمدی سر قرار آقا ؟

آری گمانم که آمدی اما من نیامدم باز درگیر روزمرگی شدم و فراموشم شد امروز ادینه است ما قراری چندصدساله داریم اما...

در جاده انتظار سر پیچ روزمرگی شیطان راهزن راهم شد

مدد آقا

شعر او

مهدی جان

سوال ساده دارم از حضورت

من آیا زنده ام وقت ظهورت

                  اگر که آمدی من رفته بودم

                                   اسیر سال و ماه و هفته بودم

                                                 دعایم کن دوباره جان بگیرم

                                                                          بیایم در رکاب تو بمیرم